ဗိုလ်ချုပ်ဂွန်မော်၊ဦးမင်းကိုနိုင်၊ဦးရည်မွန်/People’s Spring
ဆယ်စုနှစ်တွေနဲ့ချီ ကြာမြင့်ခဲ့တဲ့ စစ်တပ် အုပ်စိုးမှု ကာလတွေအတွင်း မြန်မာ စစ်ဗိုလ်ချုပ်တွေဟာ နည်းလမ်း မျိုးစုံ ပြောင်းလဲ ကျင့်သုံးခဲ့တယ် ဆိုဦးတော့၊ သူတို့ရဲ့ အာဏာ မြဲမြံစေရေးအတွက် အစဉ်တစိုက် လက်ကိုင်ထားခဲ့တဲ့ မဟာဗျူဟာ တစ်ခုတော့ ရှိပါတယ်။ အဲဒါကတော့ ပြည်သူလူထုကြားမှာ သပ်လျှို သွေးခွဲပြီး လူမျိုးစု ပဋိပက္ခတွေ ဖြစ်ပေါ်လာအောင် လှုံ့ဆော်ခြင်းပါပဲ။ သူတို့ရဲ့ အောင်အောင်မြင်မြင်နဲ့ အကြိမ်ကြိမ် အထပ်ထပ် သုံးလာတဲ့ နည်းလမ်းဟောင်းဟာ ၂၀၂၁ ခုနှစ်၊ အာဏာသိမ်းမှု အပြီးမှာတော့ ကျရှုံးသွားခဲ့ပါပြီ။
ဒီနေ့မှာတော့ မြန်မာနိုင်ငံဟာ သမိုင်းတလျှောက် ထူးထူးကဲကဲ အခြေအနေမျိုးထိ စုစည်းလာပြီး စစ်အာဏာရှင်ကို စိတ်တူကိုယ်တူ ဆန့်ကျင် တော်လှန်နေကြပြီ ဖြစ်ပါတယ်။ ယူကရိန်းလိုပဲ မြန်မာ ပြည်သူတွေဟာ သတ္တိ၊ စိတ်ဓာတ်ခိုင်မာမှု၊ သွေးစည်းမှုတွေအပြင် ဒီမိုကရေစီအတွက် တိုက်ပွဲဝင်ဖို့ ကြီးကြီးမားမား အနစ်နာခံနိုင်စွမ်းတွေကိုပါ ပြသနေကြပါတယ်။ ယူကရိန်းနဲ့ မတူတာကတော့ မြန်မာ ပြည်သူတွေဟာ နှစ်တွေနဲ့ချီ ကြာညောင်းမယ့်အစား လပိုင်းလောက်နဲ့ အပြတ်ဖြတ်နိုင်လောက်မယ့် အလားအလာရှိတဲ့ စစ်ပွဲအတွက် လိုအပ်တဲ့ ကူညီ ထောက်ပံ့မှုတွေကို မရကြသေးတာပဲ ဖြစ်ပါတယ်။ ကျူးကျော်သူ ရုရှားတပ်တွေကို တွန်းလှန်နေတဲ့ ယူကရိန်းဆီ ပေးပို့နေတဲ့ နိုင်ငံတကာ အထောက်အပံ့တွေထဲက အရမ်းသေးငယ်တဲ့ ပမာဏမျိုးလောက်လေးပဲ ရလာရင်တောင်မှ မြန်မာ စစ်အာဏာရှင်ကို ဆန့်ကျင်နေတဲ့ တော်လှန်ရေး အားထုတ် ရုန်းကန်မှုတွေမှာ ကြီးကြီးမားမား အကျိုးသက်ရောက်မှုတွေ ရှိလာမှာ ဖြစ်ပါတယ်။
စစ်တပ်ရဲ့ အာဏာသိမ်းပြီး ကြမ်းကြုတ်ရက်စက်တဲ့ လုပ်ရပ်တွေကြောင့်အပြင် မြန်မာ့သမိုင်းမှာ မကြုံစဖူး ထူးကဲလှတဲ့ သွေးစည်းမှုမျိုး ပေါ်ထွန်းလာပါတယ်။ တိုင်းရင်းသား လက်နက်ကိုင် အဖွဲ့အစည်း (EAO)တွေ၊ အမျိုးသား ညီညွတ်ရေး အစိုးရ (NUG)နဲ့ ဒီမိုကရေစီရေး တက်ကြွလှုပ်ရှားတဲ့ ၈၈ မျိုးဆက် နိုင်ငံရေး အင်အားစုတွေ အားလုံးဟာ နားလည်မှုရှိရှိ ချိတ်ဆက်ရင်း လက်ရှိကာလ တိုင်းရင်းသားပေါင်းစုံ ပါဝင်တဲ့ တော်လှန်ရေး လှုပ်ရှားမှုကြီးကို ကိုယ်စီကိုယ်စီ ဦးဆောင်မှု ပေးနေကြပါတယ်။
၂၀၂၁ ခုနှစ်၊ ဖေဖော်ဝါရီလမှာ အာဏာသိမ်းလိုက်ပြီး ချက်ချင်းဆိုသလိုပဲ မြန်မာ ပြည်သူတွေကြားမှာ အမြင်ကွဲပြားမှု ရှိခဲ့တဲ့ ရွေးကောက်ခံ ခေါင်းဆောင်တွေ၊ နိုင်ငံရေး ပါတီတွေ၊ အရပ်ဖက် အဖွဲ့အစည်းတွေ၊ တိုင်းရင်းသား အဖွဲ့အစည်းတွေ၊ သပိတ်မှောက် သမဂ္ဂတွေကအစ အားလုံးဟာ ဖက်ဒရယ် ဒီမိုကရေစီ နိုင်ငံသစ် တစ်ခုကို တည်ထောင်ဖို့ ရည်မှန်းထားပြီး ရှုပ်ထွေးနက်နဲတဲ့၊ ပြီးတော့ တော်လှန်ရေး လှုပ်ရှားမှုဆီ ဦးတည်ခဲ့တဲ့ ကြားကာလ အုပ်ချုပ်မှု စနစ်တစ်ခု ပေါ်ထွန်းလာရေး အားထုတ်မှုတွေမှာ လက်တွဲမိခဲ့ကြပါတယ်။
Public Service Announcement
လပိုင်းလောက် အကြာမှာတော့ ရွေးကောက်ခံ ပြည်သူ့လွှတ်တော် ကိုယ်စားလှယ်တွေ ဖွဲ့စည်းထားတဲ့ ကော်မတီဟာ တော်လှန်ရေးရဲ့ ဝိသေသတွေကို ကူညီ ပုံဖော်ပေးဖို့အတွက် NUGကို ဖွဲ့စည်းနိုင်ခဲ့တယ်။ ဒီလိုနဲ့ တော်လှန်ရေး လှုပ်ရှားမှုဟာ တဖြည်းဖြည်းချင်း ပိုမို ပေါင်းစည်းလာပြီး တော်လှန်ရေး အဖွဲ့တွေကြား အပြန်အလှန် ချိတ်ဆက် ဆွေးနွေးမှုတွေ၊ ကွဲပြားတဲ့ နောက်ခံနဲ့ မျိုးနွယ်စုတွေကြားက ညှိနှိုင်းမှုတွေ၊ မျိုးဆက်ပေါင်းစုံ၊ နောက်ခံအခြေအနေ ပေါင်းစုံက ပြည်သူတွေအားလုံး တသားတည်း ပါဝင်ကြောင်း ပေါ်လွင်လာပါတယ်။ အဆုံးမှာတော့ ဖက်ဒရယ် ဒီမိုကရေစီ ကြေညာစာတမ်း မူကြမ်းတစ်စောင်ကိုလည်း အားလုံး ရည်မျှော်ထားတဲ့ အောင်ပွဲရဲ့ အခြေခံ လမ်းစဉ်အဖြစ် ဖော်ဆောင်လာနိုင်ခဲ့တယ်။ အဲဒီ အောင်ပွဲကတော့ လွတ်လပ်မှု၊ တရားမျှတမှုနဲ့ တန်းတူညီမှု ရှိမှုတွေကို အာမခံပေးနိုင်မယ့် ဖက်ဒရယ် ဒီမိုကရေစီ ပြည်ထောင်စု ပေါ်ထွန်းလာရေးပါပဲ။
တစ်နိုင်ငံလုံးနဲ့ စစ်ခင်းနေတဲ့ အာဏာသိမ်း စစ်ဗိုလ်ချုပ်တွေ
တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ စာရေးသူတို့ဟာ အဆုံးမရှိ ရက်စက် ကြမ်းကြုတ်မှုတွေကို ကျူးလွန်ရင်း ကိုယ့်ပြည်သူတွေကို ပြန်ပြီး စစ်ခင်းတိုက်ခိုက်နေတဲ့ စစ်တပ် အုပ်စိုးသူတွေကို တွန်းလှန် ရင်ဆိုင်နေရပြန်ပါတယ်။ လောလောလတ်လတ် ဖြစ်စဉ်တစ်ခုကို ဥပမာ ပေးရမယ်ဆိုရင် ၂၀၂၃ ခုနှစ်၊ ဧပြီ ၁၀ ရက် မနက်ပိုင်းတုန်းက နိုင်ငံအလယ်ပိုင်းမှာရှိတဲ့ ပဇီကြီးဆိုတဲ့ ရွာငယ်လေးဟာ နားမခံသာလောက်အောင် ဆူညံတဲ့ ပေါက်ကွဲသံတွေ ရုတ်တရက် လွှမ်းခြုံသွားတာကို ကြုံတွေ့ခဲ့ရပါတယ်။ ရွာရဲ့အထက် ကောင်းကင်ယံမှာ တိုက်လေယာဉ်တွေနဲ့ ရဟတ်ယာဉ်တွေက ပျံဝဲရင်း ဗုံးတွေကို အသနား အညှာအတာမရှိ ဆက်တိုက် ကြဲချခဲ့သလို စက်သေနတ်တွေနဲ့လည်း မွှေ့ရမ်း ပစ်ခတ်ခဲ့ပါတော့တယ်။ ကြမ်းကြုတ် ရက်စက်လွန်းတဲ့ လေကြောင်း တိုက်ခိုက်မှုကို ရွာသားတွေ ကြုံတွေ့ခဲ့တဲ့နောက် အဲဒီနေရာဟာ ငရဲဘုံ တစ်ခုလို ပြောင်းလဲသွားပါတယ်။ ရာနဲ့ချီ များပြားတဲ့ ရုပ်အလောင်းတွေက နေရာအနှံ့ ပြန့်ကြဲနေခဲ့တယ်။ ဒီဖြစ်စဉ်ဟာ တစ်နိုင်ငံလုံးကို နာကျင် တုန်လှုပ်သွားစေခဲ့တယ်။ ရက်စက်ကြမ်းကြုတ်မှုတွေက ဒီလောက်နဲ့ ရပ်တန့်မသွားသေးပါဘူး။ စစ်တပ်ဟာ ကယ်ဆယ်ရေး ဆောင်ရွက်နေသူတွေကို ပစ်မှတ်ထားဖို့၊ သက်သေ အထောက်အထားတွေကို ဖျောက်ဖျက်ဖို့အတွက် နောက်တစ်ကြိမ် လေကြောင်းကနေ လာရောက် ပစ်ခတ်ခဲ့ပါသေးတယ်။
ဒီလို ကြေကွဲစရာ ဖြစ်ရပ်ဆိုးကြီးမျိုးက တစ်ခုတလေလောက်ပဲ ရှိနေတာတော့ မဟုတ်ပါဘူး။ အာဏာသိမ်းပြီး ၂ နှစ်ခွဲလောက် ကာလအတောအတွင်း စစ်တပ်ဟာ ထောင်နဲ့ချီ များပြားတဲ့ ပြည်သူတွေကို သတ်ဖြတ်ခဲ့တယ်။ နိုင်ငံခေါင်းဆောင် ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်လိုမျိုး ရွေးကောက်ခံ ပုဂ္ဂိုလ်တွေ အပါအဝင် လူပေါင်း သောင်းနဲ့ချီပြီး ဖမ်းဆီး ခံခဲ့ရတယ်။ ထောင်ပေါင်းများစွာသော နေအိမ်တွေ မီးရှို့ဖျက်ဆီး ခံခဲ့ရတဲ့အပြင် လူနေဧရိယာတွေကို ပစ်မှတ်ထားတဲ့ လေကြောင်းတိုက်ခိုက်မှုတွေ ရာနဲ့ချီ ရှီခဲ့ပါတယ်။ နိုင်ငံ အလယ်ပိုင်း မြေပြန့်တွေမှာ နေထိုင်တဲ့ လူများစု ဗမာ တိုင်းရင်းသားတွေရော၊ တောင်တန်းဒေသတွေက လူနည်းစု တိုင်းရင်းသား မျိုးနွယ်စုတွေပါ မြန်မာစစ်ဗိုလ်ချုပ်တွေက ပြည်သူ့ဆန္ဒကို အဓမ္မ ဆန့်ကျင်ပြီး အာဏာပြန်သိမ်းပိုက်မှုမှာ တပြေးညီ ရန်လို တိုက်ခိုက်တာတွေ ခံခဲ့ရပါတယ်။
တကယ်တော့ စစ်တပ် အာဏာသိမ်းမှုကို ဆန့်ကျင်တာတွေက ၂၀၂၁ ခုနှစ်၊ နွေဦးကာလမှာ ငြိမ်းငြိမ်းချမ်းချမ်း ဆန္ဒပြရင်း စတင်ခဲ့ကြတာ ဖြစ်ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ စစ်ဗိုလ်ချုပ်တွေရဲ့ ကြမ်းကြုတ် ရက်စက်တဲ့ ဖြိုခွင်းမှုတွေကို အကြောင်းပြုပြီး လက်နက်ကိုင် တော်လှန်ရေးအဖြစ် ပြောင်းလဲလာခဲ့ပါတယ်။ ပြည်သူ့အာဏာ ပြန်လည် တောင်းဆိုတဲ့ လှုပ်ရှားမှုတွေဟာ တစ်နိုင်ငံလုံးအနှံ့ထိ ကျယ်ပြန့်တဲ့ တော်လှန်ရေးအသွင်ကို ဆောင်လာပြီး အားလုံး ပါဝင်နိုင်ပြီး စစ်တပ်ရဲ့ လွှမ်းမိုး ထိန်းချုပ်မှုက ကင်းလွတ်နိုင်မယ့် ဖက်ဒရယ် ဒီမိုကရေစီ နိုင်ငံတစ်ခု ထူထောင်ရေးဆိုတဲ့ လမ်းကြောင်းသစ်ဆီ ဦးတည်လာပါတယ်။ တကယ်တော့ အဲဒီ ရည်မှန်းချက် ဆိုတာဟာ ၁၉၄၈ ခုနှစ်မှာ မြန်မာနိုင်ငံ လွတ်လပ်ရေး ရခဲ့တဲ့ အစောပိုင်း ကာလတွေ ကတည်းက မျှော်ရည်ထားခဲ့ကြတဲ့ ငံ့လင့်မှု တစ်ခုပါပဲ။
ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ကာကွယ်ဖို့ လက်နက်ကိုင် ခုခံကာကွယ်ရတဲ့ အခြေအနေဆီ ပြောင်းသွားတဲ့အခါ အင်အားတောင့်တင်းတဲ့ EAO တချို့ဟာ နိုင်ငံအနှံ့က မျိုးဆက်သစ် လူငယ်တွေနဲ့ ပေါင်းစည်းမိသွားတယ်။ အဲဒီ လူငယ်တွေက ပြည်သူ့ ကာကွယ်ရေး တပ်မတော် (PDF)ကို ဖွဲ့စည်းပြီး ပြည်သူတွေအပေါ် စစ်တပ်ရဲ့ ရန်လို တိုက်ခိုက်မှုတွေကနေ ကာကွယ် ဟန့်တားဖို့၊ စစ်အာဏာရှင်ကို ဖြုတ်ချဖို့ အားထုတ်လာမှုတွေကို EAOတွေက ကူညီပေးခဲ့ပါတယ်။
အရှိန်ရလာတဲ့ လက်နက်ကိုင် တော်လှန်ရေး
လက်နက်ကိုင် တော်လှန်မှုရဲ့ ဗဟိုချက် တစ်ခုဖြစ်တဲ့ NUG ကာကွယ်ရေး ဝန်ကြီးဌာနဟာ စစ်တပ်ကို ခုခံ တွန်းလှန်နေတဲ့ အင်အားအကြီးမားဆုံး EAO နှစ်ဖွဲ့နဲ့ ညှိနှိုင်း ပူးပေါင်းမှုတွေ လုပ်ဆောင်နိုင်ခဲ့တယ်။ အဲဒီ EAOတွေကတော့ ကချင် လွတ်မြောက်ရေး တပ်မတော် (KIA)၊ ကရင်အမျိုးသား တပ်မတော် (KNU)တို့ပဲ ဖြစ်ပါတယ်။ အခုအခါမှာတော့ စာရေးသူတို့ဟာ ပူးပေါင်း စစ်ဆင်ရေး ဗဟို ဌာနမျိုး တည်ထောင်ထားနိုင်ပြီး နောက်ထပ် EAO ၈ဖွဲ့ထက် မနည်းတဲ့ အရေအတွက်နဲ့လည်း စစ်ဆင်ရေးနဲ့ စီမံခန့်ခွဲရေးဆိုင်ရာ မဟာဗျူဟာ ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်မှုတွေ လုပ်ဆောင်နေပါတယ်။ ကရင်နီနဲ့ ချင်းပြည်နယ်က EAOတွေလည်း ပါဝင်ကြပါတယ်။ နောက်ပြီး စစ်တပ်ကို တွန်းလှန် တိုက်ခိုက်နေတဲ့အပြင် တော်လှန်ရေး လှုပ်ရှားမှုအပေါ် တက်တက်ကြွကြွ ထောက်ခံ အားပေးနေတဲ့ တခြား EAOတွေနဲ့ ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်မှုကို မြှင့်တင်ပြီး ပိုမို နက်ရှိုင်းတဲ့ နားလည်မှုမျိုးကိုလည်း အောင်အောင်မြင်မြင် တည်ဆောက်နိုင်ခဲ့ပါတယ်။
PDFတွေဟာ ကာလရှည်ကြာ ရပ်တည်ခဲ့တဲ့ EAOတွေနဲ့ လက်တွဲညီညီ ရှိလာတာကိုက မြန်မာပြည်သူ တစ်ရပ်လုံးဟာ စစ်တပ်က အလွန်အကြူး အသုံးချနေတဲ့ လေကြောင်းတိုက်ခိုက်မှုတွေနဲ့ တခြားရင်းမြစ်တွေကို ကြံ့ကြံ့ခံ မာန်တင်းရင်း ဒီမိုကရေစီနဲ့ လွတ်လပ်ရေးအတွက် ဘယ်လောက်တောင် ဒူပေနာပေ ခံနေကြသလဲဆိုတဲ့ အထင်းရှားဆုံး ဆန်းစစ်မှု တစ်ခုလည်း ဖြစ်ပါတယ်။
အရေးအကြီးဆုံးကတော့ မကြုံစဖူး စည်းလုံးညီညွတ်မှုဟာ အောင်ပွဲအတွက် ဖွင့်လှစ်ပေးမယ့် ပြတင်းပေါက်တစ်ခု ဖြစ်တယ် ဆိုတာပါပဲ။ စစ်အာဏာရှင်တွေရဲ့ အကြမ်းဖက်တဲ့ နည်းလမ်းတွေဟာ စစ်ရေးရော၊ နိုင်ငံရေး နယ်ပယ်တွေမှာပါ ဆက်တိုက် ကျရှုံးနေပါတယ်။ အခုဆိုရင် တော်လှန်ရေးဟာ စစ်တပ်အတွက် သဘောထားရေးရာ တိုက်ပွဲတစ်ခုအသွင် ဆောင်လာပါတယ်။
စာရေးသူတို့ဖက်က ကြည့်ရင်တော့ ကင်ဆာဆဲလ်တွေလို ပျံ့နှံ့ ဖျက်ဆီးနိုင်တဲ့ စစ်တပ်လွှမ်းမိုးမှု မှောင်ရိပ်ကနေ လွတ်မြောက်နိုင်မယ့် အနာဂတ် မြန်မာနိုင်ငံတော်ကို မြင်ရဖို့ နောက်ဆုံးနဲ့ အကောင်းဆုံး အခွင့်အရေးပါပဲ။
ပြည်သူလူထုရဲ့ အားပေး ထောက်ပံ့မှုတွေနဲ့အတူ စာရေးသူတို့ရဲ့ တော်လှန်ရေးဟာ ရှေ့ဆက်နေနိုင်ပါပြီ။ NUGနဲ့ PDFတို့ဟာ ဒေသခံ ပြည်သူလူထုရဲ့ ထောက်ခံမှု၊ ပါဝင်ကူညီမှုတွေနဲ့အတူ နိုင်ငံရဲ့ ကျေးလက် ဧရိယာ အများအပြားမှာ လွှမ်းမိုး ဖြန့်ကျက်နိုင်စွမ်း ရှိလာပါပြီ။ အထူးသဖြင့် မြန်မာနိုင်ငံ အလယ်ပိုင်းက စစ်ကိုင်းနဲ့ မကွေးတို့လို တိုင်းဒေသကြီးတွေမှာပေါ့။ ဒီနေရာတွေဟာ နိုင်ငံရဲ့ နှလုံးသည်းပွတ်တွေလို့ တင်စားနိုင်ပြီး သမိုင်းကြောင်း၊ မဟာဗျူဟာ၊ လူမှုစီးပွားရေး ရှုထောင့် အားလုံးမှာ အရေးပါတဲ့သဘော ရှိပါတယ်။
တပြိုင်တည်းမှာပဲ EAOတွေကလည်း အစဉ်အလာအရ သူတို့ ထိန်းချုပ်ထားနိုင်တဲ့ နယ်မြေတွေမှာ ပိုမို အားကောင်းတဲ့ စိုးမိုးနိုင်စွမ်း ရှိလာပြီး ထိန်းချုပ် နယ်မြေတွေကိုပါ ချဲ့ထွင်လာနိုင်ပါတယ်။ NUGနဲ့ EAOတွေ ပေါင်းစည်းလိုက်တဲ့အခါ နိုင်ငံ ပိုင်နက်ရဲ့ ထက်ဝက်ထက်မနည်းကို ထိန်းချုပ်ထားလိုက်ပါပြီ။ ဒီကိစ္စကို အာဏာသိမ်း စစ်ခေါင်းဆောင် မင်းအောင်လှိုင် ကိုယ်တိုင်တောင် ဝန်ခံထားရပါတယ်။
စစ်တပ်ဆိုတဲ့ တူညီတဲ့ ရန်သူကို တိုက်ခိုက်နေကြပြီး အရပ်သား အုပ်ချုပ်မှုအောက်က ဖက်ဒရယ် ဒီမိုကရေစီ စနစ်ကို ထူထောင်မယ်ဆိုတဲ့ တူညီတဲ့ ရည်မှန်းချက်လည်း ရှိနေခြင်းက အောင်မြင်မှုတွေကို လက်တွေ့ယူဆောင်ဖို့ တစ်နိုင်ငံလုံးရဲ့ စိတ်ဓာတ် ပြင်းပြမှုကို တွန်းအားပေးလာပါတယ်။ မြန်မာပြည်သူ တစ်ရပ်လုံးဟာ တစ်သံတည်းထွက်ပြီး ညီညီညွတ်ညွတ် ပေါင်းစည်းလာကြပါတယ်။
ဒီအားထုတ်မှုတွေကို တစ်ဖက်တစ်လမ်းက အားဖြည့်တဲ့ အနေနဲ့ ပြည်ပရောက် မြန်မာနိုင်ငံသားတွေဟာ သူတို့ရဲ့ ပုံမှန် လုပ်ခလစာတွေကို ချွေတာစုဆောင်းပြီး တော်လှန်ရေးအတွက် ပံ့ပိုး လှူဒါန်းကြပြန်ပါတယ်။ မြန်မာနိုင်ငံ အထက်ပိုင်း ဒေသတွေမှာဆိုရင် အမေအိုကြီးတွေကအစ သူတို့ပိုင်ဆိုင်တဲ့ နားကပ်တွေလို ရွှေတိုရွှေစလေးတွေကိုပါ ချွတ်ပြီး တော်လှန်ရေးအတွက် ရက်ရက်ရောရော ပေးလှူလာကြတယ်။ သူတို့ရဲ့ နေရာကို စစ်သားတွေက မီးတင်ရှို့ခဲ့တာကိုတောင်မှ မမှုကြဘူး။ စာရေးသူတို့ဟာ ခုခံစစ်ပွဲကို လက်လုပ် တူမီးသေနတ်တွေ၊ ရနိုင်သမျှ အတိုအစလေးတွေနဲ့ လက်ဖြစ် တီထွင်ထားတာတွေကို အသုံးပြုပြီး စတင်ခဲ့ရတယ်။ စစ်အာဏာရှင်တွေမှာ အော်တိုမက်တစ် မောင်းပြန်သေနတ်တွေနဲ့ ရုရှားကနေ နောက်ဆုံး မှာယူထားတဲ့ ခေတ်မီ ဂျက်တိုက်လေယာဉ်တွေ ရှိနေတာတောင်မှ သူတို့ကို မလှုပ်သာအောင် စာရေးသူတို့ တုံ့ပြန်နိုင်ခဲ့ကြတယ်။ ယူကရိန်းဟာ ဆုံးရှုံးထားတဲ့ နယ်မြေတွေကို ပြန်လည် သိမ်းယူဖို့ တန်ပြန်ထိုးစစ်ကြီးကို ပြင်ဆင် အစပြုနေသလိုပဲ မြန်မာ ပြည်သူတွေကလည်း စစ်အာဏာရှင်တွေ ခိုးယူထားတဲ့ နယ်မြေတွေကို တစ်လမချင်းစီ ပြန်လည် ယူဆောင်ဖို့ အားထုတ်နေကြဆဲ ဖြစ်ပါတယ်။
မြန်မာနဲ့ ယူကရိန်းရဲ့ ရုန်းကန်မှုများ
ဒါပေမဲ့ မြန်မာ့ တော်လှန်ရေး မြန်မြန်ဆန်ဆန်နဲ့ အောင်အောင်မြင်မြင် အဆုံးသတ်နိုင်ဖို့ ဆိုရင်တော့ နိုင်ငံတကာ အသိုက်အဝန်းရဲ့ ကူညီမှုတွေနဲ့ အထောက်အပံ့တွေ အများကြီး လိုအပ်ပါတယ်။ ဒီကိစ္စနဲ့ ပတ်သက်ရင် စာရေးသူတို့ဟာ ယူကရိန်း ရရှိနေတဲ့ အခွင့်အရေးတွေနဲ့ ဘယ်လိုမှ မယှဉ်သာပါဘူး။ ရုပ်ဝတ္ထုပိုင်း ထောက်ပံ့မှုတွေနဲ့ ပတ်သက်ရင် စာရေးသူတို့ နိုင်ငံဟာ မစို့မပို့လောက်သာ ရရှိပါတယ်။ ယူကရိန်းဆီ ပို့ဆောင်နေတဲ့ အထောက်အပံ့တွေရဲ့ ၁ ရာခိုင်နှုန်းလောက်လေးသာ ရပါစေဦးတော့၊ ဒါဟာ မြန်မာ့ တော်လှန်ရေး အရည်အသွေးကို မြှင့်တင်ဖို့ ကြီးမားတဲ့ ပံ့ပိုးမှုကြီး ဖြစ်လာမယ့်အပြင် နှစ်ရှည်လများ ရုန်းကန်ရမယ့်အစား လပိုင်းလောက်အတွင်း ပြတ်သားတဲ့ အောင်ပွဲတွေ ရရှိဖို့ တွန်းအားလည်း ဖြစ်လာစေမှာပါ။
လက်ရှိ တော်လှန်ရေး လှုပ်ရှားမှုတွေရဲ့ သဘော သဘာဝက မြန်မာ့သမိုင်းမှာ တကယ့်ကို ထူးခြားတဲ့ အခြေအနေ ဖြစ်သလို နိုင်ငံတကာရဲ့ ထောက်ပံ့မှုတွေနဲ့လည်း အမှန်တကယ် ထိုက်တန်ပါတယ်။ တိုင်းရင်းသား လူမျိုးစုပေါင်းစုံ စည်းလုံးပြီး ဒီမိုကရေစီအတွက် ခိုင်မာတဲ့ ခံယူချက်နဲ့ မယိမ်းမယိုင် ကြိုးစားနေကြတာဟာ ဆယ်စုနှစ် ၇ ခုလောက် ကြာညောင်းလာတဲ့ထိ အတောမသတ်နိုင်တဲ့ စစ်ပွဲတွေကို ရပ်တန့်စေပြီး ငြိမ်းချမ်းမှု၊ ဒီမိုကရေစီနဲ့ လွတ်လပ်ရေးတွေကို မြန်မာနိုင်ငံအတွက် ဆောင်ယူလာစေနိုင်မယ့် အကောင်းဆုံး အခွင့်အရေး ဖြစ်ပါတယ်။ နောက်ဆုံး အခွင့်အရေးလည်း ဖြစ်ကောင်း ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။
နိုင်ငံတကာ ပံ့ပိုးမှုတွေ ရရ မရရ မြန်မာ ပြည်သူတွေဟာ သူတို့ရဲ့ လေးနက်တဲ့ ခံယူချက်တွေကို အပြိုလဲ မခံဘဲ အာဏာရှင် စနစ်ကို တွန်းလှန်ဖို့ ဆက်လက် ရုန်းကန် ကြိုးစားနေကြပါလိမ့်မယ်။ ဒါပေမဲ့ နိုင်ငံတကာ အထောက်အပံ့တွေပါ ရရှိလာမယ် ဆိုရင်တော့ အဲဒီ အားထုတ် ရုန်းကန်မှုတွေကို ပိုမို အားကောင်းလာစေပြီး တိုတောင်းတဲ့ ကာလတစ်ခုအတွင်း ပြည်သူတွေရဲ့ လိုလားမှုက စစ်အာဏာရှင် အုပ်စိုးမှုကို အနိုင်ယူလာနိုင်ပါလိမ့်မယ်။ နောက်ဆက်တွဲ အနေနဲ့ ငြိမ်းချမ်းတဲ့ ဖက်ဒရယ် ဒီမိုကရေစီ ပြည်ထောင်စုတစ်ခု ပေါ်ထွန်းလာပြီး တည်ငြိမ်အေးချမ်းမှုကို ပြည်တွင်းမှာရော၊ ဒေသတစ်ခုလုံး အတွက်ပါ ပြန်လည် ဆောင်ကြဉ်းပေးနိုင်မှာ ဖြစ်ပါတယ်။
(KIA ဒုတိယ ဥက္ကဋ္ဌ ဒုတိယ ဗိုလ်ချုပ်ကြီး ဆွမ်လွတ်ဂွန်မော်၊ NUG ကာကွယ်ရေးဝန်ကြီး ဦးရည်မွန်နှင့် ၈၈ မျိုးဆက် နိုင်ငံရေး တက်ကြွလှုပ်ရှားသူ ကိုမင်းကိုနိုင်တို့က United States Institute of Peaceတွင် ပူးပေါင်း ရေးသားထားသည့် Like Ukraine, Myanmar Deserves International Aid ဆောင်းပါးကို ဘာသာပြန်ဆိုထားပါသည်)
