Connect with us

Hi, what are you looking for?

ကဗျာ

“နွေဦးယူလီဆီး”

■ Anonymous

အိမ်ကောင်းကောင်းနေဖို့ရယ်

မိန်းမများများရဖို့ရယ်

ဟင်းကောင်းကောင်းနဲ့

Public Service Announcement

Public Service Announcement

စားဖို့အတွက်ပဲ

ဘာသာရေးကို ကိုးကွယ်ကြတာလား ဖေဖေ

၂၁ ရာစု ၂၁ နှစ်မြောက်ရဲ့

နေ့တနေ့မှာ

ငါ့သားက ငါ့ကိုမေးတယ်

ဒါဟာ လူပြိန်းတွေအတွက်တော့

ဟုတ်သဟ

လူယုတ်တွေကတော့

ဘာသာရေးဟာ

ခေတ်ကိုပြောင်းအောင်

ခေါင်းကိုပစ်တာပါပဲကွာ ။

၂၁ နွေဦးမနက်ခင်းတခု

မှောင်သွားတဲ့အကြောင်းကို

၈၀ နှစ်တွေတုန်းကလိုမျိုး

သိလိုက်ရတယ်။

“ဘာဖြစ်တာလဲဖေဖေ”

ဖေဖေတို့ ၈၈ ကို ခဏ

ပြန်သွားရလိမ့်ဦးမယ်နဲ့တူတယ်

ဒါပေမယ့်

၈၈ က စောက်ချိုးတွေ

၂၁ မှာ လာမချိုးနဲ့ တဲ့ ။

လ္ဘက်ရည်ဆိုင်မှာ ဂိမ်းနှိပ်

ဖုန်းပွတ်နေတဲ့ ကောင်တွေ

တက်တူးဗရပွနဲ့ ကောင်တွေ

အခြောက်လိုလို ကောင်တွေ

ဖြူဖြူပိန်ပိန် စာကြမ်းပိုးမတွေ

တက်တူးမတွေ

ခြုံပြောရင်

စာကြီးပေကြီး လေးငါးအုပ်လောက် ဖတ်ဖူးတဲ့ ကောင်တွေ

အထင်မကြီးခဲ့တဲ့

လူငယ်တွေရဲ့ လက်သုံးချောင်းတွေဟာ

ကတ္တရာလမ်းတွေပေါ်

သည်းသည်းမဲမဲ ကြွေကျလာတယ်

ဒါဟာ အကျရည်ပြင်းပြင်းနဲ့

milktea မဟာမိတ်တို့ရဲ့

အချက်ပေးတံပိုးသံ ။

ဒမှာ အသက်ကြီးတဲ့ကောင်တွေ

ကိုယ့်ဖါသာ ပညာတတ်လို့ ထင်တဲ့ကောင်တွေ

လူငယ်တွေကို မခန့်မှန်းနဲ့

ရူးသွားမယ် ။

လာသား သွားစို့

လူလှိုင်းလုံးကြီးတွေထဲမှာ

အတူလိုက်စို့

ဓမ္မနဲ့ အဓမ္မကြားမှာ

ငါ သူ တပါး ယောက်ျား မိန်းမ မရှိဘူး

နောက်တခါ ဒါမျိုး

ဘယ်တော့မှ မကြုံတော့ဘူးဟ

“ဘာဖြစ်လို့လဲဖေဖေ”

ဒီတခါရှုံးရင် နောက်ဘယ်တော့မှ

မနိုင်တော့ဘူး

ဒီတခါနိုင်ပြီးရင်လည်း

နောက်ထပ်ဘယ်တော့မှ

မလိုတော့ဘူးလေ ။

လှလိုက်တာ

လှလိုက်တာဆိုတာလေ

တော်လှန်ရေး မှန်သမျှဟာ

အနုပညာဖြစ်ပြီးတော့

အနုပညာ မှန်သမျှဟာ

တော်လှန်ရေး ဖြစ်လာခဲ့တာဟာ

လှလိုက်တာ ။

သူတို့က

သေနတ်တွေကိုင်ထားပေမယ့်

သံပုံးတီးတာကိုကြောက်တယ်

အသံတိတ်တာကိုလည်း

ကြောက်တယ်

ဗေဒင်ဆရာကိုကြောက်တယ်

အသိဉာဏ်ကြီးသူကိုကြောက်တယ်

မိုက်ရူးရဲကိုကြောက်တယ်

ဘာသာရေးကိုင်းရှိုင်းသူကိုကြောက်တယ်

ဘာသာမဲ့ကိုကြောက်တယ်

X ,Y ,Z အကုန်ကြောက်တယ်။

သူတို့တွေ

ညီညီ့ကိုပစ်တယ်

မြသွဲ့သွဲ့ခိုင်ကိုပစ်တယ်

ကြယ်စင့်ကိုပစ်တယ်

လှိုင်သာယာက လူမိုက်ဆိုတဲ့

အောက်ခြေအလွှာကိုပစ်တယ်

ပဲခူးကို တမြို့လုံးကို

နာရေးအိမ်ဖြစ်အောင်ပစ်တယ်

ကျဆုံးသွားသူတွေဟာ

အာဇာနည်အဖြစ်ကနေ

ကိန်းဂဏန်းတွေဖြစ်သွားတဲ့အထိ

ပစ်တယ် ။

ပင်လယ်ဟာ

ရေတိမ်နစ်တော့မလိုပဲ

စစ်ကြောရေးနဲ့ ရင်ခွဲရုံမှာ

ငါ့ညီတွေ ငါ့သားသမီးတွေ

ငါ့မိတ်ဆွေတွေ ။

လူငယ်တွေရဲ့ ဒိုင်းကာကို

ပီပါခွံတွေလို့ထင်ခဲ့တယ်

မဟုတ်ဘူးဟ

အဲ့ဒါသူတို့နှလုံးသားတွေ

ကြည့်လိုက်လေ

သွေးချင်းချင်းနီ …လို့ ။

သူတို့ရဲ့ smoke ဗုံးတွေကို

လက်နဲ့ကောက်ပစ်လို့မနိုင်တဲ့အခါ

စက်သေနတ်တွေကို

ဒိုင်းကာနဲ့ ခံလို့မရတော့တဲ့အခါ

ကျားထိုးပြီးတက်လာတဲ့

သေနတ်သမားတွေကို

တရုတ်မီးရှုးမီးပန်းနဲ့

ပစ်လို့မရတော့တဲ့အခါ

မိုလိုတော့ဟာ

ရန်သူဆီမရောက်ခင်

ကိုယ်ကျောပေါ်မှာပြန်လောင်တာဟာရီစရာမကောင်းတော့တဲ့အခါ

အမြစ်ဖြုတ်ဖို့ဆိုတာ

ပဲတီပင်လောက်မလွယ်မှန်းသေချာတဲ့အခါ

လူငယ်တွေဟာ ဓါးသွေးဖို့

ထွက်ခွါလာခဲ့တော့တယ်

တစ်ခုပြောသွားသေးတယ်

“မပြီးသေးဘူး

ငါတို့အလှည့်ကျန်သေးတယ်”

ခင်ဗျားတို့ မယုံခဲ့ကြဘူးမလား

လူငယ်တွေကို မခန့်မှန်းနဲ့

ရူးသွားမယ် ။

အမဲလိုက်တဲ့သေနတ်ဟာ

တိရိစ္ဆာန်တွေကို

သတ်လို့ရတယ်ဆိုတဲ့အသိက

လက်နက်ကိုင်တော်လှန်ရေးရဲ့အစဖြစ်တယ်။

ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်က

ဂိမ်းဆော့ခြင်းကို မကြိုက်လှဘူး

လူငယ်တွေက တော်လှန်ရေးကို

သူတို့ကျွမ်းကျင်တဲ့ ဂိမ်းလိုမျိုး

စဉ်းစားဖန်တီးလိုက်တယ်

ပြောပါတယ်

လူငယ်တွေကို မခန့်မှန်းနဲ့

ရူးသွားမယ် …လို့ ။

ချင်း အညာ ကချင်

ကယား ရခိုင် ကရင်

ဓါးထက်ချက်က တော့

ဒင်းတို့ ကားပင် မထွက်ရဲ။

ငါတို့ကို

ကမ္ဘာကြီးကဘာမှမပေးပေမယ့်

အာဏာရှင်ကို တော်လှန်တဲ့နည်း

ကမ္ဘာကြီးကိုသင်ပေးတယ်

ဒီမိုကရေစီ ပျက်သုဉ်းရင်

ပြည်သူတွေ ဘယ်လိုခံစားရတယ်

ဆိုတာကို

ကမ္ဘာကြီးကိုပြောပြတယ် ။

ဥစ္စာစွန့်

မိဘစွန့်

အိုးအိမ်စွန့်

အသက်စွန့်

ခန္ဒာစွန့်

ကျဆုံးခါနီးကောင်က

သူ့သေနတ်ကိုပေးပြီး

ရော့မင်းဆက်တိုက်လိုက်ဆိုပြီး

ပေါ့ပေါ့ပါးပါးထွက်သွားတယ်

ငုံးတိတိဖြစ်နေတဲ့

သူခြေထောက်ကို ငုံ့ကြည့်ပြီး

investment ပေါ့ ဗျာ

လို့ ခပ်ပြုံးပြုံး ပြောသေးတာ

ငါ့အတွက်တော့

စောက်ကျိုးနဲ ပဲ

ဘုရားအလောင်းတွေ

တပြုတ်ကြီး တွေ့ရသလိုမျိုး ။

လောကမှာ …

ဟာ….မဟုတ်သေးပါဘူး

……..

ငါတို့တိုင်းပြည်မှာ

လောက် ၂ မျိုးရှိတယ်

ချေးတောထဲက လောက်ရယ်

အသားထဲက ထွက်တဲ့လောက်ရယ်ပေါ့ ။

အညာ နဲ့ တပြည်လုံး

ဗုံးကျဲလို့ မြေပေါ်မှာ

သွေးချင်းချင်းနီနေတာကို

red carpet ခင်းပြီး

ဟီလာ ထ ပျော်ချင်တဲ့

လောက်မျိုးလည်းရှိသေးတော့

မြောက်ပြည်မြန်မာမှာ

လောက်ဋီကာ ဖွင့်လို့မဆုံးဘူး ။

အပမှီနေတဲ့

သာသနာတဝက် ရာဇာတဝက်

ဖျက်ဆီးခဲ့တဲ့ တိုင်းပြည်

ပဒေသရာဇ်အဆက်ဆက်

ဖက်ဆစ် အဆူဆူပွင့်တော်မူတဲ့

ကြတ်မြေ

ဒီဆူးတော့ လူငယ်တွေ

ပုဆိန်နဲ့ထွင်တော့မှာ ။

သူတို့ဆီမှာ

အညာက ရှို့ခဲတဲ့မီးတွေဆီက

ကူးလာတဲ့ မီးတုတ်တွေပါလာမယ်

မင်းတို့ရဲ့ အိမ်ခေါင်မိုးတွေအတွက်

သူတို့ဆီမှာ

ပဇီကြီးက သယ်လာတဲ့

ဗုံးတွေပါလာမယ်

မင်းတို့ရဲ့ နားစည်တွေအတွက်

သူတို့ဆီမှာ

ကိုဂျင်မီနဲ့ ဇေယျာသော်တို့ရဲ့

ကြိုးတွေပါလာမယ်

မင်းတို့ရဲ့ လည်ပင်းတွေကို

ချည်ဖို့အတွက်

တချိန်ချိန်မှာ

မင်းတို့ရဲ့ အိမ်ရှေ့တံခါးကို

လာခေါက်လိမ့်မယ်

အေး….

တချိန်ချိန်ဆိုတာ

သိပ်မကြာတော့ပါဘူး

………

လာတော့မှာပါ ။

(The Call – ​ခေါ်သံ” အွန်လိုင်းမဂ္ဂဇင်းမှာ ဖော်ပြခဲ့တဲ့ ‘ Anonymous’ ရဲ့ “​နွေဦးယူလီဆီး” ကဗျာကို People’s Spring က ပြန်လည်​ဖော်ပြ​ပေးတာ ဖြစ်ပါတယ်။အနုရသကဲပြီး တော်လှန်​ရေးအတွက် အ​ထောက်အကူ ပြုတဲ့ စာ​ပေကဏ္ဍမျိုးစုံကို “The Call – ​ခေါ်သံ” အွန်လိုင်းမဂ္ဂဇင်းရဲ့ ​Facebook Page ဖြစ်တဲ့ https://www.facebook.com/profile.php?id=100087677882749… မှာလည်းသွား​ရောက်ဖတ်ရှုနိုင်ပါတယ်)

ဆက်စပ်သတင်းများ